Niezmiernie ważna jest promocja i upowszechnianie karmienia piersią jako optymalnego sposobu żywienia niemowląt. Zgodnie z danymi opublikowanymi przez Alameida et al. brak profesjonalnego wsparcia laktacyjnego prowadzi do zmniejszenia częstości i długości karmienia piersią [43].
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, nawrotową i zapalną chorobą skóry. W wielu przypadkach współistnieje z innymi, zależnymi od IgE, chorobami atopowymi, do których należy astma oskrzelowa, alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie spojówek oraz alergia pokarmowa. Schorzenie w sposób istotny obniża jakość życia nie tylko samych pacjentów, ale również ich rodzin i często prowadzi do poważnych konsekwencji socjoekonomicznych.
Ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych jest bardzo częstym problemem w pediatrii. Objawy choroby negatywnie wpływają na samopoczucie pacjenta, a także generują szereg kosztów społeczno-ekonomicznych. W artykule skupiono się na porównaniu dwóch leków z grupy pochodnych imidazolowych, najczęściej stosowanych w objawowym leczeniu nieżytu błony śluzowej nosa i zatok przynosowych: ksylometazoliny i oksymetazoliny. Na podstawie przeglądu literatury omówiono główne podobieństwa oraz różnice w działaniu, dawkowaniu i możliwych działaniach niepożądanych leków.
Infekcje rotawirusowe pozostają na całym świecie jedną z najczęstszych przyczyn biegunek u dzieci do 5. r.ż. Choć w zdecydowanej większości przypadków choroba ogranicza się do nieżytu żołądkowo-jelitowego, możliwy jest rozwój powikłań, w tym niezwiązanych bezpośrednio z biegunką, zwłaszcza u pacjentów należących do grup ryzyka ciężkiego przebiegu zakażenia RV. W artykule opisano przypadek dwuletniego pacjenta z biegunką rotawirusową, u którego wystąpiła ataksja móżdżkowa. Zwrócono uwagę na nietypowe, rzadkie powikłania zakażeń RV oraz na potrzebę prowadzenia szczepień ochronnych celem zapobiegania chorobie oraz zminimalizowania jej następstw.
Układ odpornościowy małych dzieci nie jest w pełni dojrzały. Zdolność do produkcji poszczególnych klas przeciwciał czy aktywność komórek biorących udział w odpowiedzi odpornościowej wzrasta wraz z wiekiem. Do osiągnięcia dojrzałości odpornościowej, tj. ok. 12. r.ż. dzieci zmagają się z problemem powtarzających się zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych.
W krajach wysoko rozwiniętych dziecięce dermatozy to aż 21% wizyt u lekarza rodzinnego [1]. Rodzaj, częstość i przebieg chorób dermatologicznych u dzieci zależą od wielu czynników, takich jak: wiek, rasa, klimat, stan odżywienia, higiena oraz warunki socjoekonomiczne [2]. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe jak świąd czy gorączka. Bardzo często o ostatecznym rozpoznaniu decyduje wywiad [3].
Kamica układu moczowego jest stanem chorobowym, w przebiegu którego w nerce lub drogach moczowych tworzą się złogi z substancji stanowiących prawidłowy lub patologiczny składnik moczu. Kamica u dzieci występuje rzadziej niż u dorosłych, choć z powodu słabiej wyrażonych objawów częstość jej występowania może być niedoszacowana. Kamica moczowa u dzieci jest najczęściej następstwem ogólnoustrojowych zaburzeń regulacji homeostazy, tak więc u każdego dziecka z rozpoznaną kamicą należy przeprowadzić badania biochemiczne w kierunku metabolicznych predyspozycji do tworzenia się złogów w drogach moczowych. Nawracająca kamica lub jej przyczyna mogą prowadzić do niewydolności nerek, dlatego tak ważne jest wnikliwe badanie, szybkie rozpoznanie, próba ustalenia przyczyny oraz leczenie objawowe i przyczynowe.
Od kilkudziesięciu lat laktoferyna, będąca jednym z głównych białek mleka kobiecego, jest przedmiotem badań zarówno laboratoryjnych, jak i klinicznych. Jej wielokierunkowe działanie sprawia, że z roku na rok rozszerza się liczba wskazań, w których jest stosowana. Mamy także coraz więcej danych z badań klinicznych przeprowadzonych z udziałem wcześniaków i niemowląt. W artykule opisano właściwości i mechanizmy działania laktoferyny, a także przeanalizowano badania kliniczne oceniające jej skuteczność w neonatologii oraz wpływ na gospodarkę żelazem i zdolność do zapobiegania infekcjom dróg oddechowych i zakażeniom przewodu pokarmowego.
Zapalenie trzustki u dzieci i młodzieży to choroba nie zawsze właściwie rozpoznawana, częstość jej występowania wydaje się niedoszacowana. W ostatnich kilkunastu latach obserwuje się wzrost częstości występowania zapaleń trzustki u dzieci szacowaną obecnie na 3,6–13,3 na 100 tys. Przebieg zapaleń trzustki u dzieci może być nieprzewidywalny, a wpływ choroby oraz jej potencjalnych powikłań na dalszy rozwój dziecka i funkcjonowanie jego rodziny znaczący [1, 2].
Następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej jest obecność przepukliny pachwinowej u dzieci. Operacje przepukliny pachwinowej należą do najczęściej wykonywanych planowych operacji przez chirurgów dziecięcych. Osobnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, wymagające zupełnie innego postępowania. Zapalenie wyrostka robaczkowego należy natomiast do najczęstszych przyczyn ostrych chorób brzucha u dzieci wymagających leczenia chirurgicznego, a appendektomia jest jedną z najczęstszych operacji „ostrodyżurowych” w chirurgii dziecięcej.
W 2008 roku European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition (ESPGHAN) oraz European Society of Paediatric Infectious Diseases (ESPID) opublikowały pierwsze wytyczne dotyczące postępowania w ostrej biegunce u dzieci.
Cewnikowanie pęcherza było znane i stosowane już przed naszą erą. Pierwsze informacje na ten temat pochodzą z rozszyfrowanych zapisów pisma klinowego. Pierwotne cewniki wykonane były z twardych materiałów: metali, drewna. Dopiero w wieku XI powstały pierwsze miękkie cewniki. Cewnikowanie pęcherza moczowego jest szeroko stosowane u dzieci. Wskazania do zabiegu można podzielić na diagnostyczne oraz lecznicze. Cewnikowanie pęcherza moczowego należy wykonywać z zachowaniem pełnej intymności chorego, bez względu na jego wiek, oraz z zachowaniem jałowych warunków, dobierając indywidualnie właściwy rozmiar i kształt cewnika.
