W 2022 roku grupa ekspertów GINA (Global Initiative for Asthma) opublikowała aktualizację postępowania w astmie. W porównaniu z poprzednim raportem, definicja łagodnej astmy została zmieniona – aktualna opiera się na ocenie trudności w leczeniu. Astmę łagodną rozpoznaje się jeśli kontrolę uzyskujemy stosując doraźnie wziewne glikokortykosteroidy (wGKS) w połączeniu z krótko działającym agonistą receptorów beta 2-adrenergicznych (SABA) lub wGKS w niskich dawkach z doraźnie przyjmowanym SABA. Podkreślono konieczność terapii łagodnej astmy. W diagnostyce położono nacisk na wykonywanie badania spirometrycznego wykazującego zmienność obturacji po podaniu leku rozkurczającego oskrzela, przy jednoczesnym występowaniu objawów klinicznych. Nowości w terapii to: u dzieci w wieku 6-11 lat z ciężką astmą eozynofilową i/lub astmą typu 2 – przeciwciało monoklonalne przeciwko receptorowi dla interleukiny-4, u dzieci powyżej 12. r.ż. z eozynofilią i/lub wysokim stężeniem azotu w wydychanym powietrzu przeciwciało monoklonalne przeciwko limfopoetynie zrębu grasicy (tezepelumab), natomiast u dzieci powyżej 12. r.ż. bez zapalenia typu 2 (zapalenie z eozynofilią i/lub zwiększonym FeNO) przeciwciało monoklonalne przeciwko receptorowi dla interleukiny-4.