Charakterystyczną formą kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia jest pieluszkowe zapalenie skóry – PZS (ang. Diaper dermatitis, Dermatitis glutealis), czyli jedno z najczęstszych schorzeń wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego. Objawia się jako stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki, najczęściej przyjmując postać zmian rumieniowych. Skóra zmieniona chorobowo wymaga szczególnego traktowania oraz starannie dobranych preparatów do codziennej pielęgnacji. Prawidłowa pielęgnacja jest również elementem profilaktyki pieluszkowego zapalenia skóry.

„Ból to subiektywnie przykre oraz jednoznacznie negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu albo opisywanym w kategoriach takiego uszkodzenia”. Populacja dziecięca stanowi szczególną grupę pacjentów, u których ocena dolegliwości bólowych jest szczególnie trudna, dlatego istotne jest dobranie odpowiedniej skali oceny bólu. Najczęściej wykorzystywane skale to: NRS, VAS, VRS. W przypadku pacjentów pediatrycznych, w zależności od wieku, wykorzystuje się: MPIS/NIPS, FLACC, skalę Oucher, skalę Wang-Becker. W przypadku leczenia zamkniętego rozróżniamy leczenie bólu ostrego i przewlekłego. Do leczenia przewlekłego stosuje się: paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, ketoprofen, metamizol. Na drugim stopniu drabiny analgetycznej wykorzystuje się: morfinę, fentanyl, oksykodon, metadon i hydromorfon. Analgezja multimodalna polega na stosowaniu terapii kilkoma lekami przeciwbólowymi lub łączeniu ich z koanalgetykami w celu zmniejszenia liczby działań niepożądanych.

Mikrobiota jelitowa to zespół mikroorganizmów tworzących w układzie pokarmowym złożony ekosystem. Większość z nich stanowią bakterie, jednak dolny odcinek układu pokarmowego „zamieszkują” też archeony (drobne jednokomórkowce), eukarionty (jądrowce), wirusy i grzyby. Istnieje wiele dowodów na to, że mikrobiota jelitowa odgrywa niezwykle ważną rolę dla zdrowia dziecka już od momentu jego narodzin. Natomiast probiotyki wspomagają jej korzystny wpływ na prawidłową funkcję układu pokarmowego i odpornościowego, głównie poprzez wspieranie naturalnej mikrobioty fizjologicznej i utrzymywanie jej równowagi. Tym samym zyskują one coraz więcej zastosowań również u najmłodszych pacjentów. Szczególną uwagą warto objąć szczepy z rodzaju Bifidobactrium, gdyż należą one do najliczniejszych bakterii w przewodzie pokarmowym zdrowego dziecka w pierwszych latach jego życia. Szczepy z gatunku Bifidobacterium breve zostały szczegółowo scharakteryzowane pod kątem potencjalnych właściwości probiotycznych. Należy podkreślić, że podobnie jak w przypadku wszystkich organizmów probiotycznych, korzystne efekty laboratoryjne i kliniczne są ściśle specyficzne dla szczepu. W pracy omówiona zostanie rola Bifidobacterium breve BR03 i Bifidobacterium breve B632 w ochronie prawidłowej funkcji przewodu pokarmowego niemowląt.

Świeżo upieczeni rodzice często mają sporo dylematów w kwestii wyboru odpowiedniej butelki dla swojego dziecka. I trudno się temu dziwić, bo na rynku jest mnóstwo różnych modeli butelek dla niemowląt. Warto wiedzieć, czym się od siebie różnią, by wybrać jak najlepiej. Sprawdź, co trzeba mieć na uwadze, kupując pierwszą butelkę dla dziecka – dzięki poniższym informacjom unikniesz problemów z karmieniem dziecka oraz zaoszczędzisz sobie wydatków.

Rodzicielstwo niesie ze sobą wiele wyzwań, z których jednym z najważniejszych jest decyzja o sposobie żywienia naszego najmłodszego członka rodziny. Zalety mleka modyfikowanego dla niemowląt są często przedmiotem dyskusji wśród ekspertów i rodziców. Chociaż karmienie piersią jest rekomendowane przez pierwsze 6 miesięcy życia malucha, Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje, że nie zawsze jest to możliwe i mleko modyfikowane staje się konieczną alternatywą. Zaprojektowane z myślą o szczególnych potrzebach niemowlęta, mleko modyfikowane dostarcza niezbędne składniki odżywcze, witaminy i minerały potrzebne do rozwoju dziecka. Warto bliżej przyjrzeć się korzyściom płynącym z używania tego produktu, nierzadko stanowiącego planowe rozszerzenie diety naszych pociech.

Wyjątkowy i przydatny kurs online przeznaczony dla pediatrów, dermatologów oraz alergologów dziecięcych. Znani eksperci z wielu dziedzin medycznych dostarczą Ci informacji, które umożliwią Ci rozwijanie umiejętności w zakresie leczenia chorób skórnych u dzieci. Podczas kursu zapewnione zostaną motywujące wykłady od renomowanych specjalistów, dawka wiedzy oraz sprawdzone rozwiązania na przykładzie rzeczywistych przypadków - począwszy od diagnozy aż po wybór efektywnej terapii.

Cukrzyca typu 1 (T1D) stanowi najczęstsze schorzenie metaboliczne u dzieci i znacząco wpływa na jakość życia dotkniętych nią osób oraz ich rodzin. W ciągu ostatnich dziesięcioleci, szczególnie od początku pandemii COVID-19, obserwuje się stały wzrost liczby przypadków T1D oraz nasilenie jej objawów klinicznych. W Europie aż 300 000 dzieci i młodzieży zmaga się z tą chorobą. W chwili diagnozy T1D około połowa dzieci doświadcza znacznego pogorszenia stanu zdrowia, często wymagając przyjęcia na oddział intensywnej terapii z powodu kwasicy ketonowej. 

Ostre zapalenie zatok przynosowych to jedna z najczęstszych przyczyn konsultacji w gabinecie pediatry. W większości przypadków przyczyną jest infekcja wirusowa, a zakażenie ma charakter samoograniczający się i wymaga jedynie postępowania objawowego. Dzięki znajomości typowych objawów możliwe jest wdrożenie odpowiedniego leczenia i uniknięcie niepotrzebnej antybiotykoterapii, a także identyfikacja pacjentów wymagających pilnej hospitalizacji. W artykule przedstawię algorytm postępowania z pacjentem z objawami ostrego zapalenia zatok przynosowych oparty na zaleceniach zawartych w rekomendacjach EPOS 2020.

Świerzb stanowi wysoce zaraźliwą pasożytniczą chorobę skóry, która dotyka wszystkie grupy wiekowe. Za infekcję odpowiadają roztocza – świerzbowce ludzkie Sarcoptes scabiei (S. scabiei var. hominis), a główną manifestacją choroby jest świąd. Za wszawicę odpowiedzialne są wszy ludzkie. W zależności od patogenu chorobotwórczego, wyróżnia się trzy rodzaje wszawicy: głowową, łonową i odzieżową, spowodowane odpowiednio przez wesz głowową (Pediculus capitis), wesz łonową (Pediculus pubis) i wesz odzieżową (Pediculus corporis). W poniższym artykule omówiono powyższe jednostki chorobowe.

28 października 2023 r. został opublikowany Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego w sprawie Programu Szczepień na rok 2024. Nie różni się on od PSO obowiązującego od października 2023 r., który zawierał zmiany w stosunku do PSO obowiązującego od początku 2023 r., a które zostały wprowadzone na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 września 2023 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych. Rozporządzenie to wprowadziło oczekiwane zmiany w zakresie szczepień pacjentów z grup ryzyka. Mimo że zmiany w PSO zostały wprowadzone już w ostatnim kwartale 2023 r., warto się im przyjrzeć. W ww. programach pojawiły się również nowe szczepienia zalecane, co wynika z pojawienia się nowych preparatów.

Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum – MC) jest powszechnie występującym zakażeniem skóry i błon śluzowych. Czynnikiem etiologicznym jest wirus z rodziny Poxviridae. Najwięcej zachorowań obserwuje się u dzieci w wieku 3–10 lat. W populacji osób dorosłych MC jest zaliczany do chorób przenoszonych drogą płciową. Do metod terapeutycznych zaliczamy: usuwanie mechaniczne, łyżeczkowanie, krioterapię, laseroterapię, elektrokoagulację oraz leczenie miejscowe.