Autor: Aleksandra Ziółkiewicz

Klinika Neurologii Dziecięcej UM w Lublinie

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Leczenie bólu w praktyce pediatrycznej – fakty i mity

„Ból to subiektywnie przykre oraz jednoznacznie negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu albo opisywanym w kategoriach takiego uszkodzenia”. Populacja dziecięca stanowi szczególną grupę pacjentów, u których ocena dolegliwości bólowych jest szczególnie trudna, dlatego istotne jest dobranie odpowiedniej skali oceny bólu. Najczęściej wykorzystywane skale to: NRS, VAS, VRS. W przypadku pacjentów pediatrycznych, w zależności od wieku, wykorzystuje się: MPIS/NIPS, FLACC, skalę Oucher, skalę Wang-Becker. W przypadku leczenia zamkniętego rozróżniamy leczenie bólu ostrego i przewlekłego. Do leczenia przewlekłego stosuje się: paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, ketoprofen, metamizol. Na drugim stopniu drabiny analgetycznej wykorzystuje się: morfinę, fentanyl, oksykodon, metadon i hydromorfon. Analgezja multimodalna polega na stosowaniu terapii kilkoma lekami przeciwbólowymi lub łączeniu ich z koanalgetykami w celu zmniejszenia liczby działań niepożądanych.

Czytaj więcej