Tematem numeru sierpniowego „Forum Pediatrii Praktycznej” jest borelioza z Lyme u dzieci oraz rozpoznanie kliniczne i laboratoryjne. Ta choroba występująca na całej półkuli północnej jest przenoszona przez kleszcze. Wciąż stanowi ona dla klinicystów oraz diagnostów problem, choć została rozpoznana i opisana już 35 lat temu.

Na łamach czasopisma poruszyliśmy m.in. następujące kwestie:

• atopowe zapalenie skóry – patogeneza, objawy kliniczne, przebieg oraz postępowanie kliniczne w tym przypadku
• choroba Leśniowskiego-Crohna – rola i pozycjonowanie leczenia
• borelioza z Lyme u dzieci

Borelioza z Lyme u dzieci

„Zakażenie to ma charakter postępującej choroby z zajęciem wielu układów, w której można wyodrębnić kolejne jej stadia. W poszczególnych stadiach występujące objawy mogą pojawiać się z różnym nasileniem, a choroba może mieć różnorodny przebieg” – pisze prof. dr hab. Stanisława Tylewska-Wierzbanowska. Charakterystycznym objawem pierwszej fazy tej choroby jest rumień wędrujący, zmiany miejscowe oraz towarzyszące im objawy grypopodobne. Z kolei drugie stadium obejmuje już liczne narządy i układy. Zachęcamy do zapoznania się z aktualnym numerem naszego czasopisma, w którym szeroko objaśniamy problem, którym jest borelioza z Lyme.

Atopowe zapalenie skóry

W rubryce „Studium przypadku” znajdą Państwo artykuł pt. „Atopowe zapalenie skóry. Patogeneza, objawy kliniczne, przebieg i postępowanie terapeutyczne”. Lek. Katarzyna Juczyńska wraz z prof. dr hab. n. med. Anną Woźniacką wskazują na rosnącą liczbę chorych w aglomeracjach miejskich i malejącą w środowisku wiejskim. Atopowe zapalenie skóry zostało opisane na przykładzie przypadku siedmiomiesięcznej dziewczynki, która była obciążona rodzinnie chorobami o podłożu atopowym.

Patogeneza atopowego zapalenia skóry

W niniejszym wydaniu zwracamy także uwagę na fakt, że patogeneza w przypadku AZS jest złożona i wciąż nie do końca poznana. Autorki wskazują na udział czynników genetycznych, odpornościowych oraz środowiskowych, a także na znaczenie obciążenia wywiadem atopowym.

Choroba Leśniowskiego-Crohna

W tej samej rubryce skupiamy się także na problemie, jakim jest choroba Leśniowskiego-Crohna. Prof. dr hab. n. med. Piotr Albrecht omawia w tym kontekście rolę i pozycjonowanie leczenia żywieniowego, a dokładnie żywienia enteralnego. Może być ono prowadzone w postaci bolusów lub żywienia ciągłego, przy czym to bolusy są wskazywane jako preferowana metoda leczenia żywieniowego. Autor wskazuje na możliwe powikłania występujące w tym sposobie leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna oraz możliwe przeciwwskazania.