Terapia ręki u dzieci – podstawowe sposoby rozwiązywania problemów w zakresie motoryki małej ręki

Studium przypadku

Motoryka mała to sprawność ruchowa ręki. Dzięki niej dzieci a później dorośli są w stanie wykorzystywać ręce do chwytania i manipulowania zabawkami i przedmiotami. Obserwując dzieci, nietrudno dostrzec istniejące między nimi różnice w zakresie umiejętności motorycznych rąk. Różnica ta wynika zarówno z odmienności osobniczej, jak i z ewentualnych patologii.

Do najczęstszych patologii mających wpływ na sprawność ręki należą:

  • brak fizjologicznej aktywności łopatki,
  • patologiczny rozwój odruchów,
  • zaburzenia napięcia mięśniowego,
  • kręcz szyi,
  • uszkodzenia nerwów obwodowych,
  • zaburzenia czucia,
  • zaburzenia widzenia.

Brak fizjologicznej aktywności łopatki

Łopatka w swojej podstawowej aktywności wykonuje ruchy uniesienia i opuszczenia, przywiedzenia i odwiedzenia, rotacji zewnętrznej i wewnętrznej oraz ruchy łączone. Zablokowanie naturalnej ruchomości łopatki może uniemożliwić ruch zgięcia w stawie barkowym powyżej kąta 60°. Ograniczenie ruchu zgięcia w stawie barkowym w sposób pośredni może przełożyć się na sprawność ręki. Nie jest to związane jedynie z ruchami ręki, w których kończyna górna musi osiągnąć ruch zgięcia w stawie barkowym powyżej kąta 60°, ale także z ubytkami w zakresie doświadczeń sensorycznych ręki. Dziecko już w pierwszych miesiącach życia, nie mogąc podczas podparcia na przedramionach wyprowadzić kończyny górnej powyżej 60° zgięcia w stawie barkowym, ma mniej doświadczeń czuciowych związanych z powierzchnią podparcia, ponieważ go nie osiąga. Kolejnym etapem w rozwoju podporu dziecka jest podparcie na otwartej ręce. Nie mogąc wykonać podparcia przed linią barków, które wymaga zgięcia w stawach barkowych powyżej 60° na dłoniach z prostymi stawami łokciowymi, nie dostarcza dostatecznie wielu bodźców czuciowych dla samej ręki.
Wpływ łańcucha łopatka – podpory jest szerszy, jednak wybiega poza niniejsze opracowanie.
Propozycje wsparcia:

  • badanie ruchomości łopatki,
  • masaż mięśni podłopatkowych,
  • mobilizacja łopatki.

Odruchy

Nieprawidłowy rozwój odruchów może niekorzystnie wpływać na sprawność ręki.

Odruch chwytny rąk – drażnienie wewnętrznej strony dłoni powoduje jej zamknięcie. W czwartym miesiącu życia odruch ten powinien samoistnie zaniknąć.
Przetrwały odruch chwytny uniemożliwia otwieranie celowe i niecelowe dłoni, a co za tym idzie – utrudnia lub uniemożliwia podparcie się na otwartej dłoni...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI