dr hab. med. prof. nadzw; Kierownik Kliniki Neurologii Rozwojowej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Główne zainteresowania naukowe dotyczą chorób naczyniowych mózgu u dzieci i młodzieży, bólów głowy oraz zaburzeń mowy. Autorka wielu publikacji dotyczących tych zagadnień oraz skryptów dla studentów medycyny a także rozdziałów w licznych książkach
Udarem niedokrwiennym mózgu według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) określa się zespół kliniczny cechujący się nagłym wystąpieniem ogniskowych lub uogólnionych zaburzeń czynności mózgu utrzymujących się dłużej niż 24 godziny i niemających innej przyczyny niż naczyniowa. Jeżeli nagłe, ogniskowe objawy neurologiczne z zakresu unaczynienia przez określoną tętnicę trwają krócej niż 24 godziny, definiowane są jako przemijający atak niedokrwienny (transient ischemic attack – TIA).
Rozwój mowy, zazwyczaj przebiegający według podobnego wzorca, może u niektórych dzieci wyglądać odmiennie. U części dziecięcej populacji odnotowuje się opóźnienia tego procesu, które sprawiają, że dzieci te nie rozwijają o czasie umiejętności komunikacyjnych. Istotne jest, aby odróżnić zakłócenia rozwoju mowy, mieszczące się w ramach różnic indywidualnych, od zaburzeń tego procesu, mających charakter patologiczny. Ich wczesne zdiagnozowanie daje szansę na szybkie podjęcie efektywnej terapii logopedycznej.
