Alergia wziewna to pojęcie dotyczące alergenów wziewnych i możliwych reakcji przez nie wywoływanych. Do alergenów wziewnych zalicza się pyłki traw i drzew, zarodniki grzybów pleśniowych, alergeny zwierząt futerkowych i roztocze kurzu domowego. Mogą być przyczyną alergicznego nieżytu nosa i astmy oskrzelowej. Postępowanie terapeutyczne polega na unikaniu kontaktu, immunoterapii lub leczeniu objawowym.
Alergia wziewna to szerokie pojęcie obejmujące wszelkie objawy pojawiające się po kontakcie z alergenami wziewnymi, zwanymi też inhalacyjnymi. Mogą być one przyczyną sezonowego i całorocznego nieżytu nosa oraz astmy oskrzelowej, a także wywoływać zaostrzenia tych chorób. Choroby z kręgu alergicznych występują w krajach uprzemysłowionych coraz częściej i mają cięższy przebieg [1]. W piśmiennictwie podaje się, że choruje już 30–40%, a nawet 50% dzieci [2]. Może być to związane z większym zanieczyszczeniem powietrza i większą koncentracją pyłków i zarodników grzybów pleśniowych [3].
Alergeny wziewne, inhalacyjne czy też powietrznopochodne mogą znajdować się w powietrzu sezonowo w czasie pylenia roślin, mogą pochodzić od zwierząt mieszkających wraz z domownikami czy też od produktów przemiany materii wydalanych przez roztocze kurzu domowego i znajdować się w powietrzu teoretycznie przez cały rok. Są też alergeny, których status sezonowy czy całoroczny zależy od aktualnej pogody. Takim przykładem są zarodniki grzybów pleśniowych, które giną dopiero, gdy jest mróz i leży śnieg. Ale są też alergeny pokarmowe, które mają dodatkowo działanie inhalacyjne. Do takich alergenów należą np. białka jaj kurzego, orzechy, mąka, ryby.
Najczęściej po kontakcie z alergenami wziewnymi pojawiają się objawy ze strony śluzówki nosa i spojówek oczu, ale może wystąpić również kaszel, duszność czy pokrzywka z obrzękiem. Objawy takie zwykle występują u osób tzw. atopowych, czyli genetycznie predestynowanych do reagowania w sposób opaczny na powszechnie nieszkodliwe substancje. Takie osoby wytwarzają immunoglobulinę E, skierowaną przeciw takim substancjom.
U tej samej osoby, a szczególnie u dzieci, może nastąpić samoistna zmiana statusu alergicznego wobec substancji, na które prezentowana jest nadmierna odpowiedź organizmu [4]. Dlatego zawsze bardzo istotna jest identyfikacja czy też próba identyfikacji czynników wyzwalających reakcje, czasami takie badania trzeba wielokrotnie powtarzać.
Alergeny sezonowe
Alergeny drzew
Klasycznym przykładem są pyłki roślin, głównie drzew, traw i chwastów. W Polsce rośnie wiele gatunków drzew zarówno liściastych, jak i iglastych. W alergii znaczenie mają drzewa liściaste. Drzewa iglaste (np. najpopularniejsza sosna), mimo że ilość produkowanych przez nie pyłków jest ogromna, wiosną pokrywa on samochody, parapety, kałuże nie są dla ludzi szkodliwe jako alergen. Pyłki drzew iglastych mogą mieć – ze względu na dużą ilość i dużą lotność – działanie drażniące – będą szkodziły zarówno alergikom, jak i osobom zdrowym. Na pewno bardziej uciążliwe będą dla osób zakatarzonych, przeziębionych czy też dla przedszkolaków, z ich uporczywym nieżytem nosa. Ponieważ u t...
