Ból u dzieci pozostaje częstym, lecz nadal niedostatecznie rozpoznawanym i leczonym problemem. Szacuje się, że nawet 20% dzieci doświadcza bólu przewlekłego, a większość pacjentów po zabiegach operacyjnych zgłasza znaczne dolegliwości bólowe. Artykuł omawia rodzaje bólu (ostry, przewlekły, neuropatyczny), jego ocenę z wykorzystaniem odpowiednich skal dostosowanych do wieku dziecka oraz zasady farmakoterapii zgodne z drabiną analgetyczną WHO.
Autor: Michał Bielak
lek.
Klinika Neurologii Dziecięcej UM w Lublinie
Eksperci Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu ustalili definicję bólu już w latach 70. ubiegłego wieku i jest ona aktualna do dzisiaj. Zgodnie z tą definicją: „Ból to subiektywnie przykre oraz jednoznacznie negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu albo opisywanym w kategoriach takiego uszkodzenia”. Populacja dziecięca stanowi szczególną grupę pacjentów, u których ocena dolegliwości bólowych jest szczególnie trudna. Z tego powodu istotne jest dobranie odpowiedniej skali oceny bólu.
Eksperci Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu ustalili definicję bólu już w latach 70. ubiegłego wieku i jest ona aktualna do dzisiaj. Zgodnie z tą definicją: „Ból to subiektywnie przykre oraz jednoznacznie negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu albo opisywanym w kategoriach takiego uszkodzenia”. Populacja dziecięca stanowi szczególną grupę pacjentów, u których ocena dolegliwości bólowych jest szczególnie trudna. Z tego powodu istotne jest dobranie odpowiedniej skali oceny bólu.