W okresie wczesnego dzieciństwa najczęstszą przyczyną ostrej biegunki są wirusy (rotawirusy, adenowirusy). Rotawirusy są częstą przyczyną hospitalizacji, stanowią równocześnie źródło zakażeń wewnątrzszpitalnych, w domach dziecka, szkołach, przedszkolach. Wysoka zapadalność na rotawirusowe zakażenia szpitalne tłumaczona jest masywnym wydalaniem wirusa przez chorych, wysoką zaraźliwością i dużą stabilnością rotawirusów w środowisku.
Następną przyczyną ostrej biegunki są bakteryjne zakażenia żołądka i jelit: enteropatogenne (Salmonella, Shigella, Escherichia coli, Yersinia, Campylobacter jejuni) czy potencjalnie enteropatogenne (Klebsiella, Enterococcus, Staphylococcus). Istnieją również inne, rzadsze przyczyny: zatrucia pokarmowe, infekcje pasożytnicze, grzybicze u dzieci z zaburzeniami odporności, zakażenia wewnątrzbrzuszne, nieswoiste stany zapalne jelit, nietolerancje pokarmowe, nadużywanie antybiotyków i innych leków. Wspomnieć należałoby o ostrej biegunce w przebiegu innych zespołów: zespołu hemolityczno-mocznicowego czy zespołu Schönleina-Henocha. Z innych czynników patogennych należy wymienić nieprawidłową dietę czy nadmiar płynów hiperosmolarnych.
W zakażeniach wirusowych jelita cienkiego szybko dochodzi do namnażania się wirusa w zróżnicowanych komórkach nabłonka walcowatego na szczytach kosmków. Nie obserwuje się replikacji pozajelitowej. W obrazie histopatologicznym stwierdza się progresywne złuszczanie dojrzałych enterocytów, spłaszczenie kosmków, nieprawidłowości mikrokosmków oraz naciekanie błony...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
- ...i wiele więcej!
