Według najnowszych badań około 50% dorosłych jest skolonizowanych gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus). Prawie 15% populacji jest przewlekle nosicielami S. aureus. Gronkowiec złocisty kolonizuje głównie jamę nosową – najczęściej przedsionek nosa, ale może również występować w części nosowej gardła, odbycie, a także na skórze, w tym skórze owłosionej głowy. Należy podkreślić, że niektóre z grup zawodowych mają wyższy wskaźnik nosicielstwa S. aureus – nawet do 80% i są to m.in. pracownicy ochrony zdrowia, osoby na co dzień korzystające z igieł (chorzy z cukrzycą na insulinoterapii oraz osoby nadużywające narkotyków), a także pacjenci hospitalizowani oraz poddani immunosupresji [2, 3, 4].
Rezerwuarem tego drobnoustroju są zarówno ludzie, jak i zwierzęta oraz środowisko nieożywione np. sprzęt. Większość zakażeń gronkowcem złocistym jest pochodzenia endogennego [5]. Mimo że jest to najczęstsza droga zakażenia, może do niego dojść również poprzez skażone przedmioty czy w bardzo rzadkich przypadkach drogą kropelkową. Wrotami zakażenia dla gronkowców stają się wszelkie rany i skaleczenia, a także zmiany skórne (np. w przebiegu atopowego zapalenia skóry, łuszczycy czy półpaśca) oraz zabiegi kosmetyczne na skolonizowanej gronkowcem skórze [6].
W populacji pediatrycznej uwagę powinny zwrócić wszelkie zakażenia rozwijające się miejscowo wokół pępka, nosa, spojówek, warg, a także zapalenia płuc, stawów czy wsierdzia, gdyż schorzenia te mogą być wrotami zakażenia dla gronkowca i sprzyjać rozwojowi niezwykle groźnej choroby jaką jest gronkowcowy zespół oparzonej skóry [6].
Epidemiologia
Gronkowce to rodzaj bakterii zaliczany do ziarenkowców Gram-dodatnich. Ze względu na zdolność do wytwarzania enzymu koagulazy, gronkowce możemy podzielić na koagulazododatnie i koagulazoujemne. Do gronkowców koagulazododatnich możemy zaliczyć m.in. Staphylococcus aureus. Do koagulazoujemnych (CONS, coagulase-negative staphylococci) zaliczane są m.in. S. epidermidis, S. haemolyticus, S. capitis, S. hominis, S. saprophyticus, S. lugdunensis. Należy podkreślić, że to właśnie CONS wchodzą w skład mikrobioty fizjologicznej skóry oraz jamy nosowo-gardłowej
zarówno ludzi, jak i zwierząt. Mimo tak powszechnego występowania, mają one niski potencjał chorobotwórczy i do objawowych zakażeń dochodzi głównie u osób predysponowanych np. w stanie immunosupresji. Gatunkiem najczęściej kolonizującym skórę człowieka jest S. epidermidis.
Gronko...