Mięczak zakaźny

Mięczak zakaźny (molluscum contagiosum) jest częstą chorobą skóry, zwłaszcza w populacji dziecięcej, wywołaną przez pokswirus należący do rodziny Poxviridae. Występuje u osób z zaburzoną barierą naskórkową i/lub u osób z immunosupresją. Zakażenie przenosi się w sposób bezpośredni, rzadziej pośredni. Zmiany mogą występować w każdej okolicy skóry.
Z nauki o chorobach zakaźnych wiadomo, że aby takie zdarzenie miało miejsce, nie wystarczy zakażany i czynnik zakażający (określony wirus), ale muszą jeszcze istnieć tzw. wrota zakażenia. Wrotami zakażenia jest w tym przypadku uszkodzona bariera naskórkowa [1–2]. Nieraz tłumaczę, że złodziej nie wejdzie do domu, jeśli ten jest zamknięty na klucz. Złodziej musi użyć fałszywki, łomu lub wytrychu, aby móc otworzyć drzwi i dostać się do środka mieszkania. A jeśli drzwi nie są zamknięte na klucz, to droga do zaboru mienia jest wolna. I tak samo dzieje się w skórze. Sucha, szorstka, popękana skóra stanowi otwarte wrota dla patogenów, które jak złodzieje kradną z organizmu to, co jest im potrzebne dla ich rozwoju i namnażania.
Najczęstszą chorobą skóry z uszkodzoną barierą skórno-
-naskórkowa jest atopowe zapalenie skóry (AZS) [3–8]. Dane z piśmiennictwa i własnego doświadczenia wskazują, że co piąte dziecko cierpi na AZS. Tak więc choroba ta plasuje się na pierwszym miejscu wśród sytuacji, gdzie może dojść do zakażenia mięczakiem zakaźnym i jest wręcz modelowym przykładem takiego zakażenia. Właściwie to mięczak zakaźny jest też chorobą wskaźnikową dla AZS.
Kluczową rolę odgrywa tu czynnik genetyczny – defekt białka filagryny. Defekt ten warunkuje...