Kolka niemowlęca to częsty problem zgłaszany przez rodziców w pierwszych miesiącach życia dziecka. Szacuje się, że występuje nawet u 10–40% niemowląt [1]. Kolką niemowlęcą określa się okresy przedłużonego płaczu, którego nie da się ukoić. Towarzyszy mu podkurczanie kończyn dolnych, powiększenie obwodu brzucha i zwiększenie ilości gazów jelitowych u niemowlęcia ze szczytem występowania w 5.–6. tyg.ż.
Etiopatogeneza
Kolka niemowlęca jest zaburzeniem czynnościowym o nie do końca poznanej etiologii. Wśród przyczyn jej występowania można wymienić niedojrzałość układu pokarmowego i nerwowego, zaburzenia mikrobioty jelitowej, przeciążenie objętościowe przewodu pokarmowego wskutek spożycia stosunkowo dużej ilości pokarmu w stosunku do masy ciała, zwiększone wydzielanie serotoniny, nieprawidłową technikę karmienia oraz nadmiar bodźców zewnętrznych.
Zapadalność jest taka sama u obu płci oraz występuje z równą częstością niezależnie od sposobu karmienia (karmienie piersią czy mlekiem modyfikowanym). Zadaniem lekarza pediatry jest wyjaśnienie opiekunom dziecka przyczyny tego zaburzenia oraz podkreślenie, że nie ma dowodów na to,...