Jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów pediatrycznych do lekarza jest ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy. Głównym czynnikiem etiologicznym pozostaje rotawirus, natomiast w przypadku biegunek bakteryjnych wiodącym czynnikiem jest Campylobacter spp. Sytuacja zmieniała się na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat – do 2004 r. w Polsce dominowała salmonelloza [1, 2, 3].
Rodzaj Campylobacter należy do typu Proteobacteria, klasy Proteobacteria oraz rodziny Campylobacteraceae. Nazwa wywodzi się od spiralnego kształtu drobnoustrojów (campylos w języku greckim – spirala). Mikroorganizmy te są Gram-ujemnymi, termofilnymi, zdolnymi do ruchu, nieprzetrwalnikującymi pałeczkami szerokości 0,2–0,9 μm i długości 0,5–5 μm. Do wzrostu wymagają atmosfery o zwiększonej zawartości dwutlenku węgla. Temperatura optymalna dla ich wzrostu to 42°C. W niesprzyjających warunkach przekształcają się z formy cylindrycznej w niedającą wzrostu na podłożach hodowlanych formę ziarniaka (VBNC). Ponieważ dawka infekcyjna jest niska, do zakażeń ludzi dochodzi stosunkowo łatwo i często [2, 4].
Patogeneza chorób wywołanych przez te bakterie nie jest jeszcze dobrze poznana. Istotna jest ruchliwość tych mikroorganizmów, zdolność do adhezji i wnikania do komórek nabłonkowych jelita oraz wydzielanie toksyn [2].
Campylobacter spp. są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie, a ich podstawowym rezerwuarem jest przewód pokarmowy ptaków i ssaków, zarówno dziko żyjących, jak i hodowlanych. Źródłem zakażenia człowieka jest żywność pochodzenia zwierzęcego (zwłaszcza mięso drobiowe i mleko), woda lub bezpośredni kontakt ze zwierzętami, głównie domowymi, będącymi nosicielami tych bakterii. Do czynników ryzyka kampylobakteriozy u ludzi zakwalifikowano także zagraniczne podróże [2].
U ludzi najczęściej występującym szczepem jest Campylobacter jejuni, a w dalszej kolejności Campylobacter coli oraz Campylobacter fetus.
13 grudnia 2022 r. został opublikowany raport Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), w którym przedstawiono wyniki działań obejmując...
Kampylobakterioza jako najczęstsza przyczyna biegunki o etiologii bakteryjnej u dzieci – opis dwóch przypadków
Jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów pediatrycznych do lekarza jest ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy. Wiodącym czynnikiem etiologicznym biegunek bakteryjnych jest Campylobacter spp. Według raportu ECDC oraz EFSA z grudnia 2022 r. pierwszą najczęściej zgłaszaną chorobą odzwierzęcą u ludzi była kampylobakterioza. Ostre infekcje przewodu pokarmowego wywołane tym patogenem przenoszone są drogą pokarmową i zazwyczaj objawiają się biegunką, wymiotami, bólami brzucha, gorączką oraz obecnością śluzu i krwi w kale. Celem niniejszej pracy była analiza przypadków dzieci z zakażeniem Campylobacter spp. hospitalizowanych w Oddziale Gastroenterologii między styczniem 2022 r., a marcem 2023 r. Kampylobakteriozę rozpoznano u 3% spośród 630 pacjentów z nieżytem żołądkowo-jelitowym. Najczęstszym objawem w tej grupie chorych była biegunka i krew w stolcu, u większości obserwowano wzrost wskaźników stanu zapalnego, u ponad połowy uwidoczniono zmiany w obrazie wątroby w USG. Opisano 2 przypadki kliniczne: chłopca, u którego kampylobakteriozie towarzyszyło pierwsze ujawnienie obecności uchyłka Meckela oraz chłopca z koinfekcją bakteriami Campylobacter, Salmonelli oraz rotawirusem. Ze względu na to, że zakażenie Campylobacter spp. jest stosunkowo powszechne, choć nadal rzadko rozpoznawane, należy je brać pod uwagę, poszukując etiologii ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego u dzieci.