Zapalenie zatok przynosowych jest dolegliwością, z którą do gabinetów lekarskich zgłaszają się zarówno dorośli, jak i dzieci. Statystycznie ok. 6–15% populacji ogólnej w ciągu roku spełnia kryteria diagnostyczne ostrego zapalenia zatok przynosowych (OZZP), co stanowi poważne wyzwanie dla systemów ochrony zdrowia. Najczęściej OZPP jest wynikiem przebytej infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych i ma charakter samoograniczający się. Zapalenie zatok obocznych nosa najczęściej rozpoczyna się od infekcji wirusowej (rhinowirusowej, koronawirusowej, RSV, wirusem grypy i paragrypy), która w bardzo rzadkich przypadkach ulega nadkażeniu bakteryjnemu (najczęściej S. pneumoniae lub H. influenzae).
Niestety w populacji pediatrycznej w 6–9% wszystkich infekcji wirusowych górnych dróg oddechowych dochodzi do rozwoju wtórnego ostrego bakteryjnego zapalenia zatok przynosowych (OBZZP) [1].
W trakcie rozwoju osobniczego wielkość i powietrzność zatok przynosowych zmieniają się. Pełne ukształtowanie zatoki uzyskują około 20. r.ż. Niemniej jednak zatoki sitowe i szczękowe są obecne już u ok. 90% noworodków. Wiedza ta jest ważna, żeby obalić błędne przeświadczenie, że małe dzieci nie chorują na zapalenie zatok przynosowych. Dzieci są szczególne narażone na rozwój stanu zapalnego w ich obrębie, ze względu na węższe światło ich ujść i utrudnioną komunikację z jamami nosa w porównaniu z w pełni rozwiniętym...
Czy fitofarmaceutyki mogą wspierać leczenie zapalenia zatok przynosowych?
W pracy opisano patogenezę, klasyfikację, symptomatologię i leczenie zapaleń zatok przynosowych u dzieci w świetle wytyczanych EPOS 2020. Szczególnie przeanalizowano przydatność stosowania fitofarmaceutyków w tej grupie chorych.