Pelargonia afrykańska w pediatrii – możliwości zastosowania w leczeniu sezonowych infekcji u dzieci

Pelargonia afrykańska (łac. Pelargonium sidoides) jest rośliną należącą do rodziny bodziszkowatych (Garniaceae), podobnie jak pelargonia znana nam z polskich balkonów. Zabarwienie jej kwiatów jest jednak nie różowe, a bardzo ciemne – do czarnej. Nie kwiaty jednak, a korzeń jest częścią rośliny najbardziej zasobną w substancje czynne odpowiadające za aktywność rośliny. 
Pelargonia afrykańska od wieków stosowana była przez ludy afrykańskie jako remedium na przeróżne dolegliwości. Przez plemię Zulu była nazywana umckaloabo, co można tłumaczyć jako „poważny kaszel”. Przywieziona została z Afryki do Europy na przełomie XIX i XX wieku przez Anglika Charlesa Henry’ego Stevensa z Birmingham, który – jak podają źródła historyczne – został uleczony pelargonią z gruźlicy przez afrykańskiego uzdrowiciela. Stevens próbował sprzedawać „cudowne lekarstwo” w Anglii, jednak po pierwszych sukcesach został oskarżony o oszustwo przez Brytyjskie Stowarzyszenie Medyczne, a w dalszym rozwoju biznesu przeszkodziła mu wojna. Niedługo później szwajcarski lekarz Adrien Sechehaye zaczął prowadzić badania nad skutecznością pelargonii w leczeniu gruźlicy. Z jego publikacji wynika, że udało mu się wyleczyć 800 pacjentów z tą chorobą. Obaj lekarze utrzymywali pochodzenie lekarstwa w tajemnicy do końca swoich dni i dopiero w 1974 r. na Uniwersytecie w Monachium farmaceutka dr Sabine Bladt dokonała anal...