Niedokrwistość to choroba, o której wszyscy wiemy, ale niestety nie zawsze potrafimy ją rozpoznać w odpowiednim momencie. W efekcie dochodzi do zaburzeń w funkcjonowaniu całego organizmu, począwszy od centralnego układu nerwowego, na zmianach skórnych i jej przydatkach kończąc. Choroba ta dotyczy noworodków, niemowląt, dzieci młodszych i starszych, ale także dorosłych. Jest więc istotnym problemem w codziennej pracy lekarza pediatry i lekarza rodzinnego.
Kiedy powinniśmy myśleć o niedokrwistości, czyli o stanie, w którym dochodzi do obniżenia stężenia hemoglobiny z obniżeniem lub bez obniżenia liczby krwinek czerwonych w porównaniu z normami przyjętymi dla określonego wieku rozwojowego?
Zanim zajmiemy się przyczynami rozwoju niedokrwistości, należy ustalić, czy niedokrwistość jest spowodowana zaburzeniem wytwarzania krwinek czerwonych, czy też nadmiernym ich niszczeniem lub wynika z utraty krwi.
Wyróżniamy więc:
Niedokrwistości spowodowane ostrą i przewlekłą utratą krwi
Niedokrwistości spowodowane zaburzeniami wytwarzania krwinek czerwonych i hemoglobiny
A. Zaburzenia czynności szpiku związane z niedoborem czynników niezbędnych do prawidłowej erytropoezy:
- stany niedoboru żelaza;
- niedobór kwasu foliowego, witaminy B12 i innych czynników warunkujących prawidłową syntezę kwasów nukleinowych;
- niedobór witamin B2, B6, PP, C oraz E;
- niedobór pierwiastków śladowych (miedzi, kobaltu, magnezu);
- niedobór białek i niektórych aminokwasów.
B. Niedokrwistości hipo- i aplastyczne wrodzone i nabyte:
- wrodzona niedokrwistość hipoplastyczna typu Blackfana-Diamonda;
- niedokrwistość aplastyczna wrodzona;
- niedokrwistości aplastyczne nabyte:
- uwarunkowane działaniem czynników fizycznych i chemicznych,
- spowodowane wyparciem prawidłowej erytropoezy przez rozrost komórek białaczkowych, przerzuty nowotworowe, plasmocytomę, chorobę Gauchera, zespół Albersa-Schűnberga, mielosklerozę i inne,
- niedokrwistość hipo- i aplastyczna wywołana czynnikami zakaźnymi,
- niedokrwistość hipo- i aplastyczna uwarunkowana zaburzeniami w wydzielaniu gruczołów dokrewnych,
- stany hipo- i aplastyczne na podłożu odpornościowym,
- niewydolność układu czerwonokrwinkowego związana z zaburzeniami produkcji erytropoetyny,
- stany niewydolności szpiku związane z hipersplenizmem lub bardzo powiększoną śledzioną bez objawów nadczynności,
- zespoły mielodysplastyczne.
Niedokrwistości związane ze zwiększonym rozpadem krwinek czerwonych (niedokrwistości hemolityczne)
A. Zespoły hem...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
- ...i wiele więcej!