Infekcje grzybicze błony śluzowej jamy ustnej u małych dzieci

Studium przypadku Otwarty dostęp

Candida to grzyb należący do podrodziny Cryptococoidiae. Ma słabą inwazyjność. Aby wywołał efekt patologiczny, muszą zaistnieć odpowiednie warunki. Główny to zaburzenie równowagi biocenotycznej ustroju. Jednak u noworodków i niemowląt (szczególnie do 3. m.ż.) przyjmuje się, iż jego obecność ma zawsze charakter patogenny.

Infekcja szczepem Candida albicans (rzadziej tropicalis czy crusei) to powierzchniowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. U noworodków, niemowląt, małych dzieci przybiera w jamie ustnej formę pleśniawek (inaczej ostrej rzekomobłoniastej kandydozy) [1]. Bywa, że infekcja ta mylona jest z aftami. 

Kilka słów o fizjologii jamy ustnej 

Kolonizacja przewodu pokarmowego (w tym i też jamy ustnej) przez drobnoustroje rozpoczyna się, według obecnie obowiązujących poglądów, już w życiu płodowym. Wówczas już (w jamie macicy) dziecko ma kontakt z mikrobiotą matki. Podczas porodu naturalnego także asymiluje mikrobiotę dróg rodnych oraz przewodu pokarmowego matki. Poród drogą cięcia cesarskiego uniemożliwia taką kolonizację. Tworzenie się więc komensalnej mikrobioty bakteryjnej u dzieci nieurodzonych drogą naturalną trwa dłużej, co sprawia, iż bardziej narażone są one na infekcje. Na kształtowanie się mikrobioty u noworodka ma również wpływ karmienie piersią. Zależy też od drobnoustrojów obecnych w jamie ustnej najbliższych i zasad utrzymania codziennej higieny. 
W ciągu pierwszego r.ż. mikrobiota malucha jest relatywnie nieliczna, słabo zróżnicowana, ulega ciągłym zmianom. Pod koniec drugiego r.ż. aktywują się jej podstawowe funkcje: pobieranie składników odżywczych, fermentacja (trawien...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI