Świerzb i wszawica u dzieci – najnowsze rekomendacje dla pediatry

Świerzb

Świerzb to wysoce zakaźna choroba pasożytnicza skóry, wywoływana przez roztocza Sarcoptes scabiei var hominis. Częstość występowania omawianej parazytozy na całym świecie szacuje się na 200–300 milionów przypadków rocznie i jest ona największa w regionach tropikalnych, takich jak Ameryka Środkowa, wyspy Pacyfiku i północna Australia. Co istotne, chociaż świerzb może dotyczyć wszystkich grup wiekowych, to uważa się, że częściej występuje u dzieci, osób z niedoborami odpornościowymi, w przeludnionych populacjach lub w złych warunkach sanitarno-higienicznych. W przypadku dzieci, zachorowania dominują poniżej 2. roku życia. Świerzb przebiega w kilku odmianach. Jedną z nich jest świerzb klasyczny, z charakterystycznym dokuczliwym świądem, nasilającym się w porze nocnej i po ogrzaniu ciała. Za charakterystyczne uznaje się zmiany skórne rozwijające się na skutek drapania skóry – nadżerki i przeczosy pokryte strupami. Pozostałe objawy skórne obejmują polimorficzne wykwity, takie jak plamy rumieniowe, grudki zapalne, guzki, pęcherzyki i nory świerzbowcowe, zlokalizowane w okolicach zgięciowych i fałdach ciała (pachy, łokcie, nadgarstki, przestrzenie międzypalcowe, okolice anogenitalne, brodawki sutkowe i pępek). Warto podkreślić, że w grupach najmłodszych pacjentów często dochodzi do zajęcia rozległych partii skóry, w tym głowy, dłoni, podeszew, nadgarstków, kostek. Ponadto u wielu małych pacjentów obserwuje się wtórne nadkażenie wykwitów i spryszczenie. Świerzb norweski w populacji pediatrycznej występuje z niewielką częstością i charakteryzuje się występowaniem na skórze olbrzymiej liczby roztoczy. Wykwity mogą być hiperkeratotyczne i/lub łuszczycopodobne, ze współistniejącą limfadenopatią i eozynofilią krwi obwodowej. Co istotne, zmianom nie zawsze towarzyszy świąd, co szczególnie dotyczy pacjentów z niedoborami odporności, chłoniakami, białaczkami, infekcją HIV. W porównaniu do dorosłych, u dzieci rzadziej spotykane są odmiany choroby o charakterze guzkowym lub pęcherzowym [1–4].
Niewątpliwie, w przypadku omawianej parazytozy, kluczową rolę...