W leczeniu padaczki u dzieci stosuje się przede wszystkim leki przeciwpadaczkowe (lpp). Oprócz leków wykorzystuje się także metody niefarmakologiczne polegające na neuromodulacji, dietę ketogenną i leczenie operacyjne. Wybór farmakologicznego sposobu leczenia padaczki u dzieci, tj. zastosowanie odpowiedniego lpp, jest poprzedzone wnikliwą diagnostyką i ustaleniem/rozpoznaniem rodzaju napadu czy zespołu padaczkowego. Na podstawie oceny semiologii napadu czy zespołu padaczkowego wybiera się odpowiedni dla danego chorego sposób leczenia.
Leki przeciwpadaczkowe wymieniane w różnych zaleceniach i standardach dzielone są na tzw. leki pierwszo-, drugo- i trzeciorzutowe. Leczenie zawsze rozpoczynamy, podając lek pierwszorzutowy w formie monoterapii w odpowiedniej dawce, a w razie trudności w opanowaniu napadów zmieniamy leczenie na inne. W przypadku braku skuteczności drugiego leku lub jego nietolerancji, kojarzymy leki, stosując tzw. bi- lub politerapię.
Kojarzenie lpp odbywa się w oparciu o znajomość wskazań do ich zastosowania, ich mechanizmów działania, objawów niepożądanych i wchodzenia w interakcje lekowe [1].
W ciągu ostatnich kilku lat, po przeprowadzeniu badań klinicznych w populacji dzieci i młodzieży, wprowadzono do leczenia padaczki u dzieci kilka nowych preparatów. W 2019 r. Europejsk...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
