RSV – poważne zagrożenie dla zdrowia najmłodszych dzieci

Zmieniona epidemiologia

Charakterystyczną cechą zakażeń RSV jest ich sezonowość, np. na półkuli północnej infekcje RSV występują zwykle w okresie od października do kwietnia, ze szczytem zachorowań przypadającym w okresie stycznia i lutego. 
W pierwszym roku pandemii koronawirusa rzadziej niż w latach ubiegłych dochodziło do ciężkich zakażeń oddechowych spowodowanych wirusem RS, co można wytłumaczyć tym, że małe dzieci były izolowane w swoich domach, starsze i dorośli nosili maseczki i zachowywali dystans. Za to w 2021 r., w drugim roku pandemii, kiedy działały już żłobki i przedszkola, a obawa przed zakażeniem SARS-CoV-2 już spowszedniała i zaniechano środków zapobiegawczych, RSV pojawił się jakby ze zdwojoną siłą. Pierwsze zachorowania miały miejsce w sierpniu i we wrześniu i wkrótce oddziały dziecięce zapełniły się chorującymi dziećmi. Na szczęście w czasie pandemii firmy farmaceutyczne zdołały dostarczyć na rynek szybkie testy nie tylko w kierunku SARS-CoV-2, ale także w kierunku RSV i grypy [1,2]. Testy te wskazały, że chorują nie tylko niemowlęta (choć one stanowią ok. 70% wszystkich pacjentów szpitalnych w sezonie zwiększonego zachorowania na RSV), lecz także dzieci do 5. r.ż. 
Tradycyjnie za populację ryzyka ciężkiego zachorowania, wymagającą leczenia w warunkach szpitalnych uważa się noworodki urodzone przed 35 tygodniem trwania ciąży, dzieci z dysplazją oskrzelowo-płucną (BPD) i dzieci z hemodynamicznie istotną wadą serca [3, 4]. Do zagrażającego życiu pogorszenia wydolności oddechowej po zakażeniu wirusem RS dochodzić może także we wrodzonych chorobach takich jak mukowiscidoza, rdzeniowy zanik mięśni (SMA) i zespół ciężkiego niedoboru odporności.
W ostatnich latach doszło do zmiany w chorobowości polegającej na tym, że ciężkie zachorowania na RSV dotyczyły także dzieci urodzonych o czasie, bez chorób towarzyszących oraz starszych niż niemowlęta.

Diagnostyka

Grypa i infekcja wywołana...