Nawadnianie – nieustający problem każdego dyżurującego lekarza

Studium przypadku

Postępowanie w przypadku odwodnienia, a także pokrywanie podstawowego zapotrzebowania na wodę i elektrolity, to codzienny problem każdego lekarza dyżurującego, zwłaszcza pediatry. Ponieważ najczęściej tracimy płyn żołądkowy (wymioty), jelitowy (ostra biegunka) lub pozakomórkowy (oparzenia, przetoki, krwotok) pierwotnie większość przypadków odwodnienia ma charakter izotoniczny (ok. 65%). Czynniki dodatkowe, takie jak gorączka, nawadnianie doustne płynami bezelektrolitowymi lub skąpoelektrolitowymi, a zwłaszcza czystą wodą prowadzi wtórnie odpowiednio do odwodnienia hipertonicznego (ok. 25%) lub hipotonicznego (ok. 10%). Postępowanie adekwatne do rodzaju i stopnia odwodnienia stanowi gwarancję prawidłowego i bezpiecznego nawadniania.

Niemowlęta i małe dzieci odwadniają się zdecydowanie szybciej niż dorośli z powodu: znacznie większego uwodnienia ustroju (ok. 80% niemowlę, ok. 50–60% dorosły), większej zawartości wody w płynie pozakomórkowym (ok. 25–30% niemowlę, ok. 15–20% dorosły), z której to przestrzeni łatwiej wodę utracić, ograniczonej zdolności zagęszczania moczu (mniejsza zdolność oszczędzania wody), a także – co bardzo istotne z tego powodu – że niemowlę i małe dziecko są zdani na swoich opiekunów.
Oceny stopnia odwodnienia można by dokonać najdokładniej, gdybyśmy posiadali wynik pomiaru masy ciała z okresu tuż przed zachorowaniem i mogli go porównać z pomiarem w chwili badania. Niestety z tak komfortową sytuacją mamy do czynienia rzadko i wtedy o stopniu odwodnienia decyduje ocena kliniczna [1].

Odwodnienie lekkie to odwodnienie, w którym utrata masy ciała nie przekracza 3% (30 ml/kg m.c.). W tym stopniu odwodnienia poza wywiadem sugerującym odwodnienie albo nie stwierdza się żadnych odchyleń, albo jedynie znikome i niejednoznaczne:

  • sprężystość skóry jest prawidłowa,
  • stan psychiczny nie odbiega od normy dla dziecka,
  • tętno jest prawidłowe lub lekko przyspieszone,
  • nieznacznie obniżone wydalanie moczu, ale współcześnie u dzieci używających tzw. pampersów bardzo trudne do oceny,
  • powrót kapilarny wynosi < 1,5 s, czyli jest prawidłowy.

Odwodnienie umiarkowane lub średnie to sytuacja, w której deficyt masy ciała mieści się między 5 a 9% (50–90 ml/kg m.c.). W tym stopniu odwodnienia kliniczne cechy odwodnienia są już wyraźnie widoczne:

  • śluzówki są suche, łzawienie jest skąpe, ciemię zwykle zapadnięte,
  • dziecko jest apatyczne lub niespokojne,
  • oddech ma charakter kwasiczy (oddech Kusmaula),
  • obserwuje się hipotonię mięśniową,
  • sprężystość skóry jest upośledzona – fałd skórny powoli się rozprostowuje,
  • można obserwować hipotensję ortostatyczną, wyraźnie przyspieszone tętno,
  • skąpomocz daje się już zauważyć, nawet gdy dziecko używa pampersów,
  • powrót kapilarny > 1,5 s, ale < 3 s.

Odwodnienie ciężkie – deficyt masy ciała przekracza 9% (powyżej 90 ml/kg m.c.). Cechy odwodnienia są w takich okolicznościach ekstremalnie wyrażone:

  • sprężystość skóry znacznie upośledzona (fałd na brzuchu rozprostowuje się bardzo powoli lub trzeba go rozprostować),
  • śluzówki są suche, spieczone,
  • dz...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI