Kaszel – definicja i patomechanizm
Kaszel to mimowolny odruch obronny lub wywołany świadomie wytężony manewr wydechowy polegający na nagłym wydaleniu powietrza z dolnych dróg oddechowych, którego celem jest usunięcie zalegającej wydzieliny lub ciała obcego.
Odruch kaszlowy jest jednym z podstawowych fizjologicznych mechanizmów ułatwiających oczyszczanie dróg oddechowych. Powstaje w odpowiedzi na pobudzenie zakończeń włókien nerwowych (receptorów) zlokalizowanych w uchu, gardle, krtani, tchawicy oraz oskrzelach. W powstawaniu odruchu biorą udział aferentne włókna C i Aδ nerwu błędnego, a także nerwu trójdzielnego, językowo-gardłowego i krtaniowego górnego, a przewodzone bodźce są następnie przetwarzane w rdzeniu przedłużonym. Impulsy motoryczne są doprowadzone do efektorów (mięśni gardła, nagłośni, międzyżebrowych i przepony) za pośrednictwem nerwu krtaniowego wstecznego oraz nerwów rdzeniowych [1].
Kaszel najczęściej pojawia się w wyniku ostrych wirusowych zakażeń układu oddechowego, ale może być też objawem poważnych schorzeń. [2]. Najczęstsze przyczyny kaszlu ostrego i przewlekłego u dzieci przedstawiono w tab. 1 [1].
Tab. 1. Najczęstsze przyczyny kaszlu ostrego i przewlekłego u dzieci [1]
| Kaszel ostry | Kaszel przewlekły |
|
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
- ...i wiele więcej!
