Bluszcz pospolity Hedera helix L. znano już w starożytności. Jest wymieniany w księgach Starego i Nowego Testamentu, a jego właściwości lecznicze opisywali Dioskorydes i Hipokrates. Liście bluszczu stosowano do opatrywania ran, a kwiaty do leczenia czerwonki. Wyciągi Hederae folium zarejestrowane są do stosowania w leczeniu chorób układu oddechowego, szczególnie tych, które przebiegają z obfitą produkcją wydzieliny. Zarówno wieloletnie ich stosowanie w leczeniu, jak i wyniki badań klinicznych wskazują, że leki na bazie Hedera helix są bezpieczne i skuteczne oraz mogą być stosowane u dzieci powyżej drugiego roku życia [1].
Surowcem leczniczym są liście bluszczu, standaryzowane na zawartość hederakozydu C i jego pochodnej saponiny – α-hederyny, która warunkuje właściwości rozkurczające, sekretolityczne oraz wykrztuśne. Mechanizm działania polega na zapobieganiu internalizacji receptorów β-adrenergicznych na powierzchni mięśniówki gładkiej oskrzeli i pneumocytów II typu, a co za tym idzie –na zwiększeniu wrażliwości na endogenną adrenalinę. Efektem jest rozszerzenie oskrzeli oraz wzrost sekrecji surfaktantu [2]. Jest to rzadki przykład wyrobu farmaceutycznego uzyskanego z roś...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej
- ...i wiele więcej!