Teleporady – praktyczne aspekty ich udzielania

Prawo i dokumentacja Otwarty dostęp

Porada telemedyczna to równoprawne świadczenie zdrowotne, które powinno być udzielane na analogicznych zasadach co wizyta pacjenta w gabinecie. Podstawowe zasady udzielania świadczeń pozostają tożsame, jedyną różnicę stanowi w tym wypadku pośrednictwo sprzętu elektronicznego. W okresie epidemii COVID-19 stosowanie teleporad jest szczególnie rekomendowane przez Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Rzecznika Praw Pacjenta. Również towarzystwa naukowe zalecają stosowanie rozwiązań telemedycznych w opiece medycznej sprawowanej obecnie nad pacjentem. 

Telemedycyna ma na celu uzupełnienie, a w konsekwencji wzmocnienie tradycyjnych rozwiązań udzielania świadczeń. Stanowi optymalne rozwiązanie w sytuacjach, w których pacjent nie może być w danym czasie fizycznie obecny w gabinecie lekarza. Często właśnie osobista wizyta może być dla pacjenta wyjątkowym utrudnieniem, wówczas należy skorzystać ze zdalnej formy. Dopuszczalne jest udzielanie świadczeń na odległość przy leczeniu stanów przewlekłych lub w obserwacji po początkowym leczeniu. Teleporada nie może być przy tym nadużywana, gdy nie pozwoli na rzetelną ocenę objawów i stanu zdrowia pacjenta oraz na rozwiązanie jego problemów zdrowotnych. 

Podstawowe informacje

Podstawy prawne
Polskie prawo i zasady etyki zawodowej lekarzy dopuszczają udzielanie świadczeń telemedycznych, nazywając je świadczeniami zdrowotnymi udzielanymi za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności1. W ramach takiego świadczenia lekarz może zebrać wywiad, wykonać niektóre badania, wydać zalecenia, wystawić e-receptę, e-zwolnienie lub e-skierowanie czy e-zlecenie. 

Zgodnie z treścią art. 42 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty2: Lekarz orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu lub zbadaniu jej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, a także po analizie dostępnej dokumentacji medycznej tej osoby. Przepis ten wyraźnie dopuszcza udzielanie świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. W oparciu o powyższy przepis na rynku pojawiły się różnego rodzaju usługi, oferowane najczęściej przez prywatne podmioty wykonujące działalność leczniczą, nazywane w różny sposób, przykładowo: e-wizyty, wizyty online, porady telemedyczne, zdalne konsultacje (dalej w skrócie: wizyty online).

W związku z zaistniałą pandemią SARS-CoV-2 do polskiego systemu prawnego weszło jeszcze określenie „teleporada”, które zostało wprowadzone ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-193 (w ramach jednej z nowelizacji tzw. tarczy antykryzysowej). Pojęcie „teleporada” jest ściśle związane z udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w związku z przeciwdziałaniem wirusowi COVID-19. 

Wizyta online a teleporada
Różnica między wizytą online a teleporadą jest taka, że teleporady zostały wyodrębnione przez ustawodawcę spośród wszystkich rodzajów wizyt online. Jako związane z pandemią SARS-CoV-2 są one finansowane ze środków publicznych, zostały uregulowane prawnie. 

Zakres teleporady
Teleporada jest rozliczana w ramach umowy z NFZ (dotyczy lekarzy POZ mających taką umowę, NFZ dopuszcza również rozliczenie teleporad w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej (w skrócie: AOS) oraz w innych z...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI