Początki problemów z odżywianiem u dzieci i młodzieży mogą być bardzo subtelne. Często zaczyna się od niewinnego “obcinania” kalorii, negatywnych wypowiedzi na temat jedzenia lub wyeliminowania konkretnej grupy produktów. Kiedy jednak takie zachowanie zaczyna wymykać się spod kontroli, może prowadzić do poważnych zaburzeń, takich jak anoreksja czy bulimia. Zobacz, na co należy zwrócić szczególną uwagę i jak pomóc dziecku w takiej sytuacji.
Pomoc specjalisty – psychiatra czy dietetyk?
Kiedy dziecko lub nastolatek zaczyna mieć poważny problem w sferze związanej z odżywianiem, bardzo ważne jest, aby rodzic subtelnie umiał zadecydować, kiedy należy zwrócić się po specjalistyczną pomoc. Nieleczone zaburzenia odżywiania mogą mieć katastrofalne skutki. Do kogo warto więc się zgłosić?
Lekarzem, który może poprawnie zdiagnozować konkretne zaburzenie odżywiania, jest psychiatra. Ani dietetyk ani psycholog nie mogą postawić diagnozy, a jedynie pokierować na odpowiednie tory. Jednak wizyta u takiego specjalisty często wydaje się nieprzyjemną wizją zarówno dla samego dziecka, jak i rodziców lub opiekunów. Co zrobić w takiej sytuacji?
Aby zmniejszyć stres, można zdecydować się na wizytę niestacjonarną. Psychiatra online to brak konieczności wizyty w tradycyjnym gabinecie, a komfort wynikający z rozmowy ze specjalistą z własnego domu może odgrywać istotną rolę w kwestii nastawienia do dalszego leczenia.
Wizyta u dietetyka także będzie dobrym pomysłem. Pozwoli nie tylko ustalić bezpieczną, zdrową dietę, ale także wytłumaczyć dziecku lub nastolatkowi istotne kwestie związane z odżywianiem, kaloriami i składnikami zawartymi w pożywieniu. Również taką wizytę można z powodzeniem zarezerwować online.
Na jakie sygnały zwrócić uwagę?
Zaczynasz podejrzewać, że Twoje dziecko może mieć zaburzenia odżywiania, ale nie wiesz, jakie sygnały powinny być alarmujące? Poniżej opisujemy kilka przykładów.
- Dziecko nadmiernie skupia się na kaloriach, masie ciała i wyglądzie swojej sylwetki.
- Dziecko napadowo się objada, a później ma w związku z tym wyrzuty sumienia.
- Dziecko zaczęło drastycznie zmniejszać lub zwiększać objętość albo liczbę posiłków w ciągu dnia.
- Dziecko unika spożywania posiłków przy członkach rodziny lub innych osobach.
- Dziecko często traktuje jedzenie jako “lekarstwo” na nudę, stres, smutek itp.
- Dziecko w ostatnim czasie znacząco straciło lub zyskało na wadze.
Jeśli niepokoi Cię którykolwiek z powyższych objawów, zacznij działać. Umów się na konsultację ze specjalistą.
