Cukrzyca typu 1 (T1D) ma silne podłoże poligenowe, a na jej rozwój wpływają także czynniki środowiskowe [1]. Geny i środowisko łączą się, aby przełamać tolerancję immunologiczną na antygeny własne, co prowadzi do niszczenia komórek beta trzustki produkujących insulinę. Cukrzyca typu 1 zazwyczaj rozwija się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Jest ona najczęstszym zaburzeniem metabolicznym u dzieci i ma wpływ na całe życie osób nią dotkniętych oraz ich rodzin lub opiekunów.
Autor: Beata Kowalczyk
lek. med.
Kliniczny Oddział Diabetologii Dziecięcej i Pediatrii, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Klinika Diabetologii Dziecięcej i Pediatrii, Warszawski Uniwersytet Medyczny