Niskorosłość to określenie wzrostu dziecka lub dorosłego człowieka, który znajduje się poniżej dwóch odchyleń standardowych od normy dla płci i wieku. W praktyce, aby postawić diagnozę, porównujemy rzeczywisty wzrost dziecka z siatkami centylowymi dla danej populacji, np. dla dzieci polskich. Dziecko należy mierzyć na twardym, sztywnym podłożu (nie może to być szalka wagi), oparte o ścianę, aby pięty, pośladki, łopatki i potylica dotykały równej powierzchni, z głową ustawioną w tzw. pozycji frankfurckiej (otwory słuchowe zewnętrzne tworzą z dolną krawędzią oczodołów linię poziomą). Pomiaru wysokości ciała należy dokonywać trzykrotnie, a następnie obliczyć wartość średnią. Do pomiarów dzieci najlepiej używać stadiometrów lub wysokościomierzy przytwierdzonych na stałe do ściany. Małe dzieci można mierzyć w pozycji leżącej przy użyciu liberometru [1, 2].
Autor: Iwona Beń-Skowronek
dr hab. n. med.; Klinika Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie